Proch czarny (black powder) został wynaleziony przez Chińczyków w IX wieku i jest materiałem wybuchowym miotającym. W tym temacie opiszę jak zrobić proch czarny domowymi sposobami. Do produkcji tejże mieszaniny potrzebujemy młyn kulowy oraz elektroniczną wagę z dokładnością conajmniej do 1 grama. Krok po kroku opiszę co należy robić 

PROPORCJE
Saletra potasowa KNO3 - 75%
Węgiel drzewny C - 15%
Siarka S - 10%

Wszystkie składniki musimy zmielić na pył za pomocą młynka kulowego. Bez niego wykonanie dobrego prochu nie jest możliwe... sam moździerz to za mało. No i najważniejsza jest oczywiście waga. Bez niej też nic nie zrobimy, gdyż podane proporcje są wagowe, a nie objętościowe!!

To jest saletra potasowa, pewnie już wszystkim znana z mieszaniny saletry z cukrem  aha, i ma to być saletra potasowa, a nie amonowa ani sodowa! 

Powyżej przedstawiony jest zmielony węgiel drzewny. Do produkcji prochu teoretycznie może być użyty brykiet z węgla drzewnego, mimo że zawiera klej, to po zmieleniu go na pył zachowuje on w pełni właściwości węgla drzewnego.


Od razu mówię że siarka to nie ma być ta z zapałek mam szczerą nadzieję że nikt się tu nie zdziwił ekhm... Czystą siarkę w granulkach dostaniemy w sklepie ogrodniczym. Trzeba ją tylko później zmielić 

1. No to do roboty... Odważamy za pomocą wagi wszystkie składniki już zmielone. Na początek najlepiej chyba (75 g / 15g / 10 g). Gdy wszystko już odważymy, do naczynia w którym będziemy wszystko mieszać wsypujemy najpierw saletrę, z racji że nie klei się ona do niczego.

2. Następną czynnością jest wsypanie na saletrę siarki i zmieszanie. Ma powstać maź.

3. Po ewentualnym jeszcze postukaniu w mieszaninę moździerzem, i po dokładnym wymieszaniu możemy wsypać węgiel. Bardzo dokładne zmielenie węgla na pył, to już połowa sukcesu  Od tego zależy jaką nasz proch będzie miał jakość i jaki będzie ciemny. Nie ma być on całkowicie czarny  bo to niemożliwe ale taki czarno-szary 

4. Dokładnie mieszamy, mieszamy i jeszcze raz mieszamy. Bryłki węgla czy siarki możemy jeszcze dobić moździerzem (tutaj spokojnie bo proch czarny nie jest aż tak wrażliwy na uderzenia i tarcie) więc nie ma się czego bać. Delikatnie postukajmy w pozostałe bryłki i będzie gites.

5. Nasz proch czarny już gotowy  (tutaj właśnie etap gdzie banan na pół ryja)  i teraz tylko należy go odstawić żeby się wysuszył na jakąś dobę. Nasz proch powinien wyglądać mniej więcej tak pod względem barwy:


Teraz chwilka na teorię  proch czarny jest bardzo wrażliwy na iskry... należy więc uważać, bo wpadnie nam jedna iskierka do prochu i nastąpi samozapłon. Drugim elementem na który należy uważać to wydzielający się podczas spalania prochu H2S czyli siarkowodór. Jest on szkodliwy dla dróg oddechowych więc starajmy się go nie wdychać!


Na początku taki proch jest słaby dopiero po przegryzaniu staje sie mocny. Przegryzanie bierzemy proch do słoika i zalewamy wodą aż do uzyskania gęstej ciapki.Zamykam szczelnie słoik i zostawiamy go na kilka dni (im dłużej tym lepiej - oczywiście bez przesady) Później suszymy proch i mamy prawdziwy proch czarny